Fijn weekend

Fijn weekend is een nieuwe komedie geregisseerd, deels geschreven en geproduceerd door Jon Karthaus, regisseur van Homies. Jon Karthaus speelt in deze film zelf ook een personage. In de film gaan familieleden samen met hun partners en demente vader naar de Franse Bourgogne, waar ze vroeger als familie ook heen gingen. Ze komen hier dit keer samen voor een herdenkingsweekend en gaan hier de as van hun overleden broer en vriend uitstrooien.

Als Evelien (Lisa Zweerman) dan te laat aankomt met haar nieuwe liefde Bram (Kay Greidanus) ontstaat er tussen iedereen ineens een ongemakkelijke sfeer. Ondanks deze sfeer proberen ze als familie en vrienden gewoon voor een laatste keer hun tradities voort te zetten. Deze keer gaat alles alleen anders dan ze normaal gewend waren. Met deze film lijken Jon Karthaus en de rest van de filmcast en crew samen het idee te hebben gehad voor deze film. Naast Jon Karthaus hebben anderen van de filmcast ook meegeschreven aan het verhaal van de uiteindelijke film. Voor sommige van hen is dit pas hun het eerste schrijfwerk. Voor anderen die wel eens eerder iets hebben geschreven voorin een film blijft dit schrijfwerk ook nog wat aan de beginnende kant. Dat er zo met vier man, waarvan sommige nog aan de onervaren kant zijn een verhaal is geschreven, valt wel aan de film zelf terug te zien. Vele dingen zoals de personages of gebeurtenissen krijgen geen duidelijke achtergrond of verdere uitleg. Zo weet je nauwelijks wat iedereens relatie met elkaar is, of wat bijvoorbeeld de spelregels zijn van de verschillende spellen die ze samen spelen. Zo lijkt het soms net alsof je naar vakantiebeelden zit te kijken van vreemde mensen die je zelf helemaal niet kent. Deze film doet zo ook denken aan een komedie gemaakt door acteur Adam Sandler. Met bijvoorbeeld zijn Grown Ups films nam hij dan bevriende acteurs mee naar een mooie plaats om hier de film te laten afspelen, maar verder deed hij weinig moeite om echt iets moois of komisch van deze films te maken. Net zoals als in zulke films van hem wordt er ook het meest gelachen door de filmcast zelf in deze film. De komedie van de film is namelijk veel aan de voorspelbare of geforceerd kant, waardoor er niet echt meer om te lachen valt. Het verhaal zelf is verder ook wat apart en slordig geschreven. Personages maken vaak op de verkeerde momenten aparte beslissingen, waardoor je als kijker, ondanks dat de film een komedie is, is het soms nog moeilijk serieus kunt nemen. Vele van deze vreemde beslissingen komen namelijk onrealistisch over. Door het gemis aan uitleg en de aparte acties die de personages soms ondergaan, komt het acteerwerk verder ook niet zo sterk naar voren. Pas als je later in de film leert wat ongeveer de relaties tussen de verschillende personages zijn, kun je iets beter begrijpen waarom ze zo op bepaalde dingen reageren. Aan de andere kant zorgt het zo wel voor extra ongemak tussen de personages en voor jezelf als kijker.

Klem

Klem is de film die zich afspeelt na de gelijknamige tv-serie van 2017 tot 2020. De film is geregisseerd en geschreven door Frank Ketelaar, die ook meegewerkt heeft aan de tv-serie van de film. In de film reizen Hugo (Barry Atsma) en Sophie (Ellen Parren) naar Italië, om te zien hoe het met hun vrienden Kitty (Georgina Verbaan) en Marius (Jacob Derwig) gaat. De twee hebben namelijk en nieuwe succesvolle wijngaard overgenomen, maar Hugo twijfelt of deze deal wel eerlijk is verlopen. Hugo is namelijk bekend met Marius zijn duistere verleden.

Wanneer Hugo leert over de dochter van de oude wijngaard eigenaar en omdat deze de wijngaard niet heeft geërfd, vermoed Hugo dat er toch iets niet zo zuiver is verlopen tijdens de overname van de wijngaard. De dochter lijkt verder ook duistere connecties te hebben met de Italiaanse criminele wereld. Zo worden Hugo en Sophie opnieuw meegesleurd in een crimineel conflict tussen deze Italiaanse criminelen en hun Hollandse vrienden. Of ze dankzij dit conflict nog bevriend met elkaar kunnen blijven, blijft nog maar de vraag. Voor het bekijken van deze film is het wel handig als je bekend bent met de voorlopende tv-serie, want de personages krijgen in deze film zelf verder weinig achtergrond of verdere ontwikkeling. Als je dan niet bekend bent met de tv-serie kunnen de personages in de film wat leeg of onbekend overkomen. Zonder kennis uit de serie kunnen andere dingen verder ook onduidelijk overkomen. Dit kan de film soms alleen maar lastiger te volgen kan maken, waardoor het zelfs als wat langdradig kan overkomen. Het schrijfwerk van het script komt ook niet echt sterk over. Personages maken vaak domme of te simpele beslissingen en keuzes, waardoor de film wat van zijn geloofwaardiger kanten verliest. De Italiaanse criminelen in de film komen verder ook wat dom over alsof het boeven zijn uit een film voor jongere kijkers. Deze criminelen maken namelijk vaak ook domme of onlogische beslissingen. Dit niveau van de criminelen maakt de film zo verder ook niet spannender of meer intens. Barry Atsma zorgt samen met Ellen Parren en Georgina Verbaan voor passend acteerwerk, maar ze spreken allemaal wel met een overduidelijk Nederlands accent Engels. Dit kan na het zoveelste gesprek wel wat storend overkomen. Georgina Verbaan weet gelukkig wel voor goed scenes te zorgen waar ze samen met de Italiaanse cast aanvaardbare Italiaanse gesprekken weten te voeren. Jacob Derwig levert meer acteerwerk van hetzelfde niveau als de Italiaanse criminelen en hij heeft wel het meest duidelijkste Nederlandse accent in de film. Het acteerwerk van de jonge kinderacteurs komt ook niet bij alle jonge acteurs even sterk naar voren. Scenes die alleen over de kinderpersonages gaan, komen zo ook wat onnodig over. Enkele scenes bevatten informatie om het verhaal later mee vooruit te helpen, maar deze informatie hadden ze ook op een andere manier in de film naar voren kunnen hebben gebracht.